Deze blogpost is het vierde deel in een serie met korte verslagen van mijn tochtjes over en rond de Veluwe tijdens en korte (werk)vakantie in Epe.

Hier vind je deel 1, deel 2, deel 3 en deel 5.

Dag 12: Speciaal voor Emma (108 km)
Vandaag ben ik speciaal voor Emma naar Barneveld gefietst om daar een foto te maken van de school waar ze na de Havo graag naartoe wil: Aeres. Je moet maar een doel zoeken 😉

Maar deze rit heeft me wel mijn eerste Gran Fondo, dus een rit van 100+ km opgeleverd sinds half november vorig jaar! En ook de eerste 100+ rit op de Kettwiesel. Beide toch weer kleine mijlpaaltjes 😁 De rit zelf voerde over wat meer doorgaande wegen dan de afgelopen dagen maar dat was eigenlijk helemaal niet erg. Ook daarop is het lekker fietsen en er is genoeg te zien!

Mooi licht door de lange,slanke bomen

Leuk!

Stairway to heaven

Mooi, zo’n OV-fiets initiatief! Al vraag ik me af of minder sterke personen de fietsen eenvoudig gepakt en terug gehangen krijgen…

Een heus vliegtuig in een hertenweitje midden op de Veluwe… hoe kóm je erop!

Zou dat nu specifiek voor wielertoeristen bedoeld zijn?

Vandaag moest ik ook weer wat onverharde vakjes vullen

Lang niet alle molens fotografeer ik tegenwoordig meer maar dit was wel een fraaie en hij stond ook zo mooi vrij!

Varken met een binnenpretje

Up close and personal

Deze selfie was dus het doel van deze rit!

Vandaag meer van dit soort wegen, ook niets mis mee!

Lunchtime!

Even een “fiets op de heide” foto. Geen idee meer waar…

En dan nu, een nieuwe aflevering uit onze razend populaire quiz: “Zoek de Chinook!

Het bleek al snel dat ik me (veel) te warm had aangekleed. Ik had vandaag weliswaar een korte broek aan gedaan en een ondershirt met korte mouwen maar dan nog… Met de ritsen een stukje open bleef het toch nog dragelijk.

De rit zelf was mooi met onverwachte dingen zoals een heus vliegtuig middenin een hertenweitje… hoe verzin je het! Helaas ook een minder goede ervaring… ook mijn nieuwe schoenen, Northwave Origin Plus 2, met exact dezelfde maat en leest als mijn winterschoenen, lossen het hete voeten probleem niet op. Tegen het einde van de rit deden ze echt weer flink zeer. En dat is jammer, want mijn benen willen dan echt nog wel. Ze gaan dus terug naar Mantel (goede service!) en we zoeken verder…

Meer info en foto’s op Strava

Dag 13: Net als thuis maar dan mét struis! (49 km)
Vandaag een wat korter tochtje na de wat langere ritten van de afgelopen dagen. Even wat extra vakjes vullen bij Oldebroek om die later aan mijn cluster te kunnen plakken.

Het was een nogal saaie rit! Eigenlijk een beetje zoals thuis 🤔 Veel open polders, veel wind en eigenlijk weinig bijzonders te zien. Een beeld van een kabouter en een veldje tulpen was wel het hoogtepunt…

Een mooie Gios Torino in de etalage van een nostalgisch uitziende bromfiets winkel

Hollands glorie op een dijk talud bij een boerderij langs de IJssel

Een langsfietsend tienermeisje keek me een beetje vreemd aan toen ze me deze kabouter zag fotograferen…😂

Een van de IJssel bruggen tussen Hattem en Zwolle

Een stuk minder pittoresk dan van de week en met volle bak tegenwind…

Oppassen, als je even niet oplet is je telefoon foetsie!

Eenzame wachter

Een nogal stealthy uitziend gemaal Atlilia langs de IJssel

Het Lancasterpad dwars door de polders

Ik ben héél tevreden met mijn Panaracer Gravelking SK’s 😊

…totdat ik een veld met struisvogels tegenkwam 😀 Een leuke onderbreking!

Op de terugweg werd ik nog van de weg geplukt door oom agent voor een algemene verkeerscontrole… Ik dacht: “nu zijn de rapen gaar met die grote scheur in mijn voorruit…” Maar niets van dat 😊 Wel deden mijn ruitensproeiers vóór het niet (wat ik al wist…) maar de agent hoorde het pompje wel. “Oh, het water is vast op, dat moet u even bijvullen!” Dat doe ik gelijk 😇

Meer info en foto’s op Strava

Dag 14: Treintjes, een waterval en blije varkens! (78 km)
Nog één keer een verslagje van een Kettwiesel ritje over/langs de Veluwe. Dit keer vanuit Apeldoorn. Een rit vol verrassingen!

Zo kwam ik eerst in Lieren langs de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij en ik kon zó het, uitgestorven, terrein oprijden. Stond ik ineens midden tussen de stoomlocomotieven! Smullen, want ik heb altijd een zwak gehad voor stoommachines, echt nog mechanieken waar je alles ziet bewegen en je als je logisch nadenkt ook kunt snappen wat er gebeurt 😊

De volgende verrassing was dat ik langs de grootste waterval van Nederland kwam! Met 15 meter verval voor Nederlandse begrippen best hoog! En ondanks dat de waterval geheel kunstmatig is, aangelegd in de crisisjaren van de vorige eeuw, vond ik het toch leuk om hem even gezien te hebben.

Verrassing nummer drie was het stuk door de bossen tussen Groenendaal en Loenen. Dat bleek namelijk grotendeels onverhard te zijn en ook nog eens deels een MTB route… Het meeste was wel toe doen met de Kett alleen bij echt mul zand moest ik even lopen. Er zaten ook hele stukken “downhill” bij en dat was erg leuk op deze fiets! Ging behoorlijk rap 😊

Opscheppers daar in Apeldoorn!

Steel is real! Hoewel, wat doet die stiekeme plastic Trabant daar dan op de achtergrond?

Ik ben altijd geboeid door al die drijfstangen, draaipunten etc. Je kunt zó goed zien bij een stoommachine dat ieder onderdeel een doel heeft!

Nou, dat is pas een voertuig!

Nog meer wielen, blijft mooi!

Lastig te zien maar dit ging best rap naar beneden! “Downhillen” op de Kettwiesel is big fun!

Nog even mijn bidon bijvullen…

De hoogste waterval van Nederland (15 meter) bij Loenen. Ik stond er letterlijk IN toen ik deze foto nam!

Het weliswaar een moeilijk pad maar de omgeving maakte alles goed!

Nope, single tracks zijn niets voor deze fiets…

Hallo daar! Corona-coupe?

Deze HY zal waarschijnlijk nooit meer rijden… 😦

Da’s een beste tipi!

De hamvraag is natuurlijk: wie is of was Diederik?

Staat daar verdorie een replica van mijn Union als kunstwerk in de berm in Apeldoorn!

Blije varkens in de wei!

Hier in de omgeving wordt veel (zweef) gevlogen

De laatste verrassing waren grazende varkens! Dat zie je niet iedere dag! Zelfs als vegetariër kan ik dit soort veehouderij wel waarderen!

Al met al een leuke afsluiter voor twee weken Veluwe (1 week “thuis” werken en 1 week de nodige overuren opmaken). Maar toch, hoe gek het ook klinkt, heb ik ook wel weer zin om mijn vaste “rondje rond de kerk” weer te rijden thuis…

Maar eerst morgen nog het “finale-rondje” om alles wat ik de afgelopen weken bij elkaar gereden heb aan vakjes, aan mijn bestaande cluster te knopen!

Meer info en foto’s op Strava

Het laatste deel vind je hier! Maar deel 1, deel 2 en deel 3 zijn ook de moeite waard 😊