Vandaag ging van Renkum naar Laren. Dwars door de Veluwe en dus met het nodige klimmen. Maar ook veel mooie natuur en prachtige uitzichten!
Na een paar kilometer al kwam ik langs kasteel Doorwerth. Maar niet nadat ik voor de zoveelste keer ben nagezeten door een hond. Ik vind dat altijd best eng, ook al ben ik opgegroeid met honden in huis…
Bij het kasteel ben ik de binnenplaats opgereden en heb de nodige foto’s gemaakt. Midden op de binnenplaats stond een oude en erg imposante acacia. Misschien wel één van de oudste van Nederland!
Daarna begon het klimmen in de route naar Arnhem. Eerst de Holleweg en Italiaanse weg bij Doorwerth. Pittig want mijn verzet is daar dus niet op berekend. Mijn eigen fout, ik dacht “als ik met hetzelfde verzet op de Union de Posbank op kom, dan is het ook goed genoeg voor een tochtje via LF routes”. Nou niet dus! De trike, zeker met bagage en trailer, is al snel 3-4 keer zo zwaar als de Union…
Wat me ook opvalt is dat die LF routes zeker niet garant staan voor comfortabel fietsen. Pittige klimmetjes worden niet geschuwd en er zit VEEL meer onverhard in de routes dan dat ik had verwacht. Tot aan mul zand en regelrechte wasborden aan toe! Soms was ik echt even blij dat ik drie in plaats van maar twee wielen had…
Mijn tweede stop vandaag was het Airborne museum in Arnhem. Daar waren we tijdens onze fietsvakantie met het gezin vorig jaar al langs gekomen maar toen hadden we geen tijd voor een bezoek. Nu dus wel 🙂 Ik vond het een indrukwekkend museum, de slag om Arnhem werd op meerdere manieren voor het voetlicht gebracht. Wat ik het mooiste vond was een expositie over het verzet. En dan niet over de heldendaden die zij hebben verricht maar over het netwerk tussen verschillende verzetsorganisaties. Erg mooi in beeld gebracht. O ja, de koffie en cheesecake was ook erg lekker 🙂
In Arnhem een omweg genomen om door het park rondom huis Zypendaal te kunnen rijden. Zeker de moeite met een hoop mooie slingerweggetjes door het bos.
Nadat ik mijn bidon had gevuld bij een watertappunt, ging het richting Rozendaal om vanaf daar Park Veluwezoom te doorkruisen.
De Veluwe was als vanouds genieten. Het klimmen viel mee, de drukte door de e-bike brigade viel tegen. Op de smalle paadjes is tegemoetkomend verkeer niet altijd even handig en de e-bike brigade vindt zo’n trike ook maar lastig… Ondanks dat ik al meerdere keren op de Veluwe heb gefietst heb ik toch weer een aantal nieuwe wegen gezien 😊
In Brummen heb ik spontaan een derde stop ingelast. Toen ik nog met oude motoren en auto’s bezig was, stond er in de bladen die ik toen las steevast een paginagrote advertentie van de Gallery in Brummen. Dit is misschien wel de meest prestigieuze handelaar in klassieke auto’s van Nederland. In hun pand wordt op vier (!) verdiepingen het neusje van de zalm tentoongesteld. Ferrari’s, E-types etc., je struikelt erover! Ik wilde daar steeds al eens gaan kijken en nu kwam het er dus eindelijk van 😀
Daarna voerde het laatste deel van mijn etappe me langs het mooie Zutphen en Deventer. Het pontje bij Deventer, het laatste veer in deze vakantie, bleek nog een leuke hindernis. Duidelijk niet gemaakt voor trikes met aanhanger…
Het allerlaatste deel van de rit voerde me over behoorlijk smalle paadjes naar camping De Vrolijk in Laren. De bruggetjes waren smal en ééntje kon ik alleen over door mijn trike schuin er doorheen te laveren… Pas laat kwam ik aan op de camping met een nagenoeg lege telefoon. Geen gelegenheid dus om te bloggen…
Morgen gaat de rit van Laren over de Sallandse Heuvelrug naar Diffelen. Ben benieuwd! De etappe is niet zolang en ik wil proberen op tijd op de camping te zijn. We gaan het zien!
Erik fietst! 