Lekker gravellen!

Mijn handschoenen, mouwen en helm fungeerden als spatborden vandaag… Toch maar snel spatborden op de trike monteren!

Regen en veel wind, dat was de voorspelling voor vandaag! De perfecte omstandigheden voor een rondje gravellen dus 😉

Het prachtige stadhuis van Hilversum. Gebouwd in 1928-32 wordt dit beschouwd als het belangrijkste bouwwerk van Dudok

Vandaag heb ik de Bicycling Wintergrill Gravel Ride gereden. Deze werd georganiseerd vanuit Hilversum en zou eigenlijk morgen plaatsvinden. Maar de beschikbare 250 plaatsen waren in 3 dagen uitverkocht! Aangezien ik als vegetariër niet veel te zoeken heb op een grill feest na afloop van de rit, heb ik besloten de rit vandaag alvast te rijden 🙂

Een dubbel uitgevoerde drukknop, dat had ik nooit eerder gezien. Doordat de ruiterknop zo hoog zat, bleek de fietsknop juist erg laag en exact op trike hoogte te zitten 🙂

Omdat het ’s ochtends nog met bakken uit de hemel kwam, ben ik pas rond 13 uur vertrokken. Daarom maar gekozen voor de korte variant van ca. 50 km. Maar goed ook achteraf, want aan het einde van de rit werd ik toch weer overvallen door de invallende duisternis…

Dat was meermaals steken… Een trike is niet altijd even handig!

De rit zou me door de bossen en over de heide rondom Hilversum voeren en daarin werd ik niet teleurgesteld! Ik heb bijzonder weinig bestrating gezien vandaag…

De modder kreeg geen vat op mijn Sportful NoRain broek! Het bleef er als pareltjes op liggen 🙂

Al snel zat ik dan ook van boven tot onder vol modder! Gelukkig had ik eraan gedacht om een plastic zak mee te nemen die kon dienen als spatlap aan mijn helm. Daarmee kon ik in ieder geval het grootste deel van de modder uit mijn nek houden…

Ik was best wel een beetje vies…

Na de start in Hilversum (wat staan daar toch enorm veel kapitale huizen!), stond ik van het één op het andere moment op de heide tussen loslopende runderen 🙂 En vanaf dat moment bleef dat zo. Mooi brede lanen door het bos werden afgewisseld met smalle modderige bosaadjes en strakke gravelpaden over de heide.

Het A. Roland Holst college uit 1901. In 1990 grotendeels verwoest door een brand maar daarna geheel gerestaureerd

Op slechts één enkel punt vond ik de rit qua zwaarte duidelijk aan een “gravelrit” voorbij gaan. Ergens bij Blaricum kreeg ik een stuk met mul zand en blubber voor mijn kiezen en dan ook nog heuvel op… Ik ben maar nèt rijdend boven gekomen en dat had ik zeker ook te danken aan mijn 50 mm bandjes… Dat stuk viel toch echt meer onder de noemer MTB rit!

Eén van de vele foto’s die ik gemaakt heb van de heidevelden onderweg. Erg mooi rijden hier!

Vlak voor het einde van de rit, in de invallende schemering, werd ik nog getrakteerd op een stel enorme Schotse Hooglanders op mijn pad. Als je laag bij de grond in een trike zit, lijken die beesten nóg groter… Ik ben er maar heel voorzichtig langs gereden.

Toen ik thuiskwam zag ik er letterlijk uit om op te schieten! Overal waar ik liep, bleef een spoor van zand achter… Mijn kleding was zo vies dat ik hem niet zo in de wasmachine durfde te doen. Mijn vrouw stelde nog voor om me maar af te spuiten met de tuinslang…

Vanuit Hilversum rij je zo een mooi natuurgebied in!

Al met al was het een mooie rit door een bijzonder fraaie omgeving! Ondanks dat het weer erg meeviel, ben ik vandaag maar erg weinig fietsers tegengekomen… Van de windkracht 5 had ik in het bos gelukkig weinig last. Ik ben wel veel, héél veel loslopende honden tegengekomen die mijn trike af en toe wel erg interessant vonden…

Meer info en foto’s op Strava

Plaats een reactie