Na bijna 1.000 km op de Kettwiesel en ruim 4.600 km op de KMX, wordt het wel eens tijd voor een eerste shoot-out: Delta versus Tadpole! Welke is beter? Als je niet kunt wachten op het antwoord, scroll dan naar beneden! Maar lees daarna zeker ook nog even over het hoe en het waarom 😉

Specificaties Hase Kettwiesel
Laten we beginnen met een korte beschrijving van beide rivalen. De Hase Kettwiesel is een delta trike, dat wil zeggen dat de fiets twee wielen achter heeft en één voor. Net zoals mijn handbikes dus. Deze fiets heb ik als niet rijdende fiets voor een symbolisch bedrag overgenomen van Gert Lunenborg toen zijn ligfietswinkel verhuisde van Dordrecht naar Zevenbergen.

• stalen frame
• bouwjaar 2006
• 1×9 groep met als overbrengingen 52 vóór en 11-32 achter
• SRAM twistshifter en Tiagra achterderailleur
• mechanische Avid BB5 160 mm schijfremmen op de achterwielen
• mesh zitting
• gewicht 16,2 kg
• wielbasis ca. 140 cm
• banden rondom ITS Micro Knobby 50-406 (niet op de onderstaande foto)

Specificaties KMX special
De tweede trike is een fiets die ik zelf heb opgebouwd op basis van een KMX Venom frameset en onderdelen die ik daar zelf bij heb gezocht. Dit is een zogenaamde tadpole trike met twee wielen vóór en één achter. Hetzelfde als mijn velomobiel dus. Met deze fiets heb ik al best veel gereden inclusief een rondje IJsselmeer een korte fietsvakantie.

• aluminium frame
• bouwjaar 2018
• 2×10 groep met een Schlumpf Mountaindrive vóór met 42 tanden en 12-27 achter
• Dura-Ace thumbshifter en Dura-Ace achterderailleur
• mechanische Avid BB7 200 mm schijfremmen op de voorwielen
• hard shell zitting met tweelaags Ventisit
• stuurdemper
• gewicht 17,2 kg
• wielbasis ca. 107 cm
• banden Schwalbe Shredda Evo rondom, voor 40-406, achter 50-507 (24 inch)

De Shoot-out
Hieronder bespreek ik een aantal punten waarbij ik duidelijk verschil tussen beide fietsen merk. Of juist niet… Ik zal hierbij vast dingen vergeten, zaken die mij persoonlijk niet opvallen of die ik niet belangrijk vind. Mocht je dingen missen waarover je toch graag mijn mening zou willen horen, zet die dan in de reacties bij deze post!

Imago
Beide trikes hebben een totaal verschillend imago! Laat ik beginnen met te zeggen dat een trike, een driewieler dus, niet het meest sportieve imago heeft. Driewielfietsen worden immers vaak gereden door mensen “waar iets mee is”. Want waarom zou je er immers anders vrijwillig op rijden! Die vraag/opmerking heb ik zelf al meermaals gekregen… Het antwoord is simpel: omdat het gewoon ontzettend leuk is! Denk aan je skelter van vroeger, daar had je toch ook de grootste lol mee 😀

Toch zit er naar mijn idee ook tussen de tadpole en de delta, nog wel een imago verschil. De delta trike wordt namelijk nóg sterker geassocieerd met senioren/gehandicapten etc. dan een tadpole trike. Althans, zo dacht ik er zeker zelf over… Tot een paar maanden terug “wilde ik nog niet dood gevonden worden” op een delta trike. Maar oh, wat had ik het bij het verkeerde eind 😲

Ik moet er nog wel even bijzeggen dat binnen de delta trikes, de Kettwiesel wel wordt beschouwd als het sportiefste model. Maar toch, door de “coolfactor” scoort de Kett hier lager dan de KMX.

Comfort
Het zitcomfort op beide trikes is verschillend en toch ook vergelijkbaar. De Nazca comfort zitschaal op de KMX zit, in combinatie met een tweelaags Ventisit, gewoon goed. Het Nazca zitje is niet het meest comfortabele ligfiets zitje dat ik ken (die eer gaat naar mijn mening naar het zitje van de Raptobike) maar je kunt het er uren op uithouden. De zit op de KMX is vrij laag en het op- en afstappen kost iets meer moeite dan op de Kettwiesel.

De Kettwiesel heeft een mesh zitting, nóg iets dat ik er niet echt mooi uit vind zien. Net een tuinstoel. Maar eerlijk is eerlijk, het zit heerlijk en ademt goed! En de Kett krijgt pluspunten voor het feit dat je de mesh zitting kunt afstellen naar je eigen smaakt (hoe strak je de mesh spant) en omdat de zitting een ingebouwd tasje heeft voor kleine spullen als gereedschap en een binnenband. Ik zou zeggen dat de Kettwiesel deze ronde dan ook nipt wint.

Stuurgedrag
Hier wijken beide fietsen best van elkaar af! De KMX heeft directe besturing. Dat wil zeggen dat de stuurhelften direct met de voorwielophanging zijn verbonden. Dat maakt de controle erg direct en sportief, iedere kleine beweging van je armen zie je terug in het sturen. Dat is één van de redenen dat ik de KMX destijds heb voorzien van een stuurdemper. De KMX gaat best strak een bocht om en zolang je goed mee hangt is de kans op omslaan niet echt groot. Door de enorm korte wielbasis van slechts 107 cm (dat is korter dan mijn racefiets!) is de KMX behoorlijk nerveus en een rechte lijn aanhouden is niet vanzelfsprekend. Afdalingen met meer dan 40-45 km/uur worden dan ook best spannend…

De Kett heeft indirecte besturing. Dat wil zeggen dat het stuur met een stang verbonden is met het voorwiel dat een meter of 10 verderop zit. Nou ja, da’s een beetje overdreven maar met een wielbasis van 140 cm is de Kettwiesel echt véél langer dan de KMX. En dat merk je in het stuurgedrag. De delta is juist helemaal niet nerveus en volgt een rechte lijn als op rails. Snelle afdalingen zijn dan ook geen probleem! En ik dacht altijd dat je met een delta minder snel de bocht om zou kunnen (“want minder sportief immers…”) maar daar heb ik nog niets van gemerkt. Het zou me zelfs niets verbazen als de Kett nog sneller is in de bochten. Dus ook in dit onderdeel heeft de Kett het voordeel!

Draaicirkel
Hier zit echt een ENORM verschil tussen beide fietsen. De Kett kan vrijwel letterlijk draaien om zijn eigen as! Het voorwiel kun je bijna helemaal dwars zetten en je kunt eenvoudig keren op een gemiddeld fietspad. Dat vind ik echt zó enorm fijn 😊

De KMX daarentegen heeft de draaicirkel van een volwassen vrachtwagen, op een gewone straat moet ik zelfs nog steken als ik wil keren. Uiteraard merk je hier weinig van tijdens het rijden maar de Kettwiesel wint dit onderdeel overtuigend!

Klimmen
Omhoog fietsen met een trike is leuk! Want je kunt niet omvallen! Pas als de helling te steil wordt voor je fiets, sta je echt stil. De KMX klimt er goed, met de mountaindrive kun je haast verticaal een lantaarnpaal oprijden zolang je maar genoeg tractie hebt op het achterwiel. De ervaring leert dat een 22% helling in combinatie met slechte kinderkopjes, nét teveel van het goede is…

Klimmen met de Kettwiesel gaat ook prima maar door de beperkte range van de 1×9 groep sta ik een stuk eerder stil dan met de KMX. Doordat de Kettwiesel veel meer gewicht achterop heeft, zul je niet snel doorslippen! Ik denk dat de KMX hier de winnaar is maar dat wordt grotendeels veroorzaakt door de gemonteerde groep.

Remmen
Op tijd stoppen is natuurlijk ook belangrijk. Beide fietsen hebben dan ook twee mechanische schijfremmen. De KMX heeft het topmodel van Avid met extra grote schijven (gewoon omdat dat zo stoer staat…) en remt daarmee meer dan uitstekend. Bij ferm remmen komt het achterwiel los en kantelt de hele trike, inclusief mijzelf, naar voren! Het met de remmen sturen van de trike gaat bij de KMX niet zo goed, de fiets reageert daar gewoon niet zo sterk op.

De Kettwiesel daarentegen laat zich zeer nauwkeurig sturen met de remmen, ook al zijn die van een wat goedkoper model. Tot dusver heb ik ook bij deze fiets geen enkele moeite om de wielen te laten blokkeren. Helaas heeft de Kettwiesel geen parkeerstand op de remmen zoals de KMX wel heeft. Mede daarom is de KMX hier de winnaar.

Bagage
Soms wil je de nodige spullen meenemen. Uiteraard heeft geen van beide fietsen een bagagerek, die vind ik domweg te lelijk!. Dus hoe neem je dan bagage mee? Op de KMX kan ik kleine spullen meenemen in een set kleine Radical banaantasjes. Als ik een laptop en kleding mee moet nemen, hang ik er mijn Extrawheel aanhanger achter. Omdat de KMX een universele snelspanner achter heeft is dat geen enkel probleem.

Bij de Kett kan dat helaas niet door de dubbele achterwielen. En ook de banaantassen passen niet over de mesh zitting. Maar met wat gehobby is het wel gelukt om een 25 liter Ortlieb tas achter het zitje te hangen. Dat staat best netjes en biedt voldoende ruimte voor dagbagage. Ik zou zeggen een gelijkspel hier.

Stalling
Hier heeft de Kettwiesel een enorm pluspunt: deze kun je namelijk rechtop stallen! Het frame is voorzien van een speciaal punt waar je de fiets rechtopstaand op kunt laten steunen. Het lijkt een gimmick maar in de praktijk is het echt erg handig en ik stal de fiets bijna altijd verticaal.

De KMX heeft dat uiteraard niet maar neemt door zijn korte wielbasis gelukkig niet zoveel plaats in. Beide fietsen zijn te breed voor een deuropening van 80 cm hetgeen soms knap onhandig is. Dit winst bij dit onderdeel gaat dus overduidelijk naar de Kettwiesel.

Aandrijving
Delta trikes hebben vaak maar één aangedreven achterwiel. Zo ook mijn Kettwiesel. Dat betekent dat alléén het rechterachterwiel wordt aangedreven. En in combinatie met de extreem lichte voorkant van de fiets (het lijkt vaak alsof de voorband gevuld is met extra sterke helium…) levert dat een apart weggedrag op… Bij het wegrijden springt de voorband bij iedere trap naar links, iets dat extra goed merkbaar is op hellingen. Je leert het te compenseren en heel soepel wegrijden met een hoge cadans gaat het ook goed tegen. Maar het is een typisch euvel van een achterwiel aangedreven delta en ook Hase, de fabrikant van de Kettwiesel, heeft dat onderkend. Ze bieden nu dan ook een differentieel optie aan op nieuwe Ketts waardoor beide achterwielen aangedreven kunnen worden.

Het spreekt voor zich dat de KMX deze problemen niet kent. Hij wint dit onderdeel dan ook op zijn sloffen!

Conclusie
Kunnen we op basis van bovenstaande nu een definitieve conclusie trekken en deze shoot-out voor eens en voor altijd beëindigen? Natuurlijk niet! Beide fietsen hebben hun eigen karakter. De KMX is “lean and mean” en echt een sportfiets die ook het terrein niet schuwt. De Kettwiesel is juist extreem goedmoedig en comfortabel maar stiekem ook best sportief! Eén ding bieden beide fietsen echter in overvloed: bakken en bakken rijplezier 😀

Maar wat als…
…ik er nu per se één moest kiezen? Dan zou ik op dit moment gaan voor de Hase 😲 Maar dan wel helemaal opgeknapt/aangepast aan mijn wensen met o.a. een nieuw dekje voor de stoel, nieuw rechter achterwiel- en as (die zijn beide een beetje krom), een andere versnellingsgroep (wellicht met een mountaindrive) en in een ander kleurtje. Maar desondanks de Kettwiesel dus! Onverwacht? Zeker! Maar het is gewoon zo’n enorm fijn fietsje dat ik het (onverdiend!) tuttige imago graag voor lief neem. Maar gelukkig hoef ik niet te kiezen 😉

Nogmaals, mocht je dingen missen waarover je graag mijn mening wil horen, zet dat dan in de reacties bij deze post! En let op, bovenstaande is geheel geënt op MIJN persoonlijke ervaring, andere trike-rijders hebben wellicht een andere mening!