Vanochtend een grote verrassing… er lag een dik pak sneeuw! Dat had ik niet aan zien komen. En dat stuurde mijn fietsplannen voor vandaag dan ook danig in de war…

Maar omdat het na het ontbijt al aan het dooien was, heb ik van de nood een deugd gemaakt en een rondje over het park gelopen. Nou ja, rondje… dat duurde al snel een uur!

Ik was één van de eerste wandelaars deze ochtend te zien aan de sporen. Dat vind ik altijd wel leuk als die sneeuw nog grotendeels ongerept is 😊 Maar op een paar plaatsen, waar al wat auto’s gereden hadden, begon de natte derrie zich helaas al te vormen…

Het park was groter dan ik dacht en dan heb ik nog niet eens de “buitenring” genomen! Het is verdorie groter dan Moerdijk! Het dooide echt al flink, er viel veel sneeuw uit de bomen. Ik was dan ook blij dat ik mijn muts op had, die natte kledders had ik niet graag in mijn nek…

Ondanks dat ik dat wit erg mooi vind, wordt alles er ook wel een beetje kleurloos door. Zeker met de grauwe lucht. Hoeveel beter was het vanmiddag toen de zon doorbrak!

Emma vind mijn bungalow lijken op een garagebox. Niet geheel onlogisch… Dus heb ik een foto gemaakt van de anders kant. “Ja maar dat lijken net klaslokalen!” Tja…

Meer info en véél meer foto’s over mijn winterwandeling op Strava

---

En toen was het toch nog tijd voor een ritje! De sneeuw was intussen behoorlijk weg gedooid en de wegen zouden wel weer begaanbaar moeten zijn dacht ik. En dat bleek ook het geval te zijn 😊 Op een paar glibberige stukjes na nergens veel last gehad.

De rit voerde deze keer door de Maasduinen. Wat een FANTASTISCH mooie omgeving is dat! En met die sneeuw werd het extra magisch. Eindeloze vergezichten, duinen net als aan zee en de weg nagenoeg voor mezelf alleen… Top! 👍

Onderweg veel kleine stukjes in en uit gereden (soms gelopen…) voor extra of moeilijke vakjes. Zo ook de single track in de foto hierboven. Was allemaal prima te doen, zeker ook met dit fantastische weer!

Helaas reed ik 15 km voor het einde lek. Uiteraard achter… Gelukkig heeft deze fiets een standaard en samen met een lokale boom, vormt dat een prima steunpunt zodat je fiets kan blijven staan bij het uitnemen van je wiel. Op de een of andere manier trok ik het ventiel van de lekke band stuk en nu zit dus mijn enige reserve binnenband erin. Das niet handig, ik heb per ongeluk het verkeerde gereedschapssetje meegenomen… dat krijg je met zoveel fietsen 😳 Maar even kijken of ik ergens een extra reserve kan regelen!

Het laatste stuk van de rit voerde me door het mooie Landgoed de Hamert. Over onverharde, blubberige en besneeuwde paden. Het was duidelijk niet de bedoeling om daar te fietsen! Voorzichtig en op mijn kleinste blad ben ik verder geploeterd, af en toe even stoppend om mijn achterband te checken…

Al met al weer een enerverende en prachtige rit! Ik heb genoten! Meer info en véél meer foto’s vind je op Strava.

---

En dan natuurlijk nog de huiswerk foto! Vandaag hielp mini-me, compleet met warme das, me met het schoonmaken van het tuinmeubilair zodat ik weer snel lekker buiten kon zitten 😂