Toen ik op Facebook deze post tegenkwam over een opruiming bij Maia ligfietsen werd mijn aandacht getrokken… Maia gaat verhuizen van Dordrecht naar Zevenbergen (perfect, nóg dichterbij!) en ruimde daarom hun voorraad overjarige ligfietsen op. Op Facebook adverteerde Gert alleen met de Performer Goal en Dido maar op Marktplaats zag ik ook een Performer Conquer staan. Dat is een opvouwbare, voorwielaangedreven low-racer met 451 wielen en dat triggerde mijn nieuwsgierigheid nog eens meer!

Performer is een Taiwanees bedrijf dat al jarenlang veel verschillende soorten ligfietsen en trike bouwt tegen hele concurrerende prijzen. Het internet staat vol met goede reviews over dit bedrijf en ik wilde deze fiets weleens in het echt bekijken. En proberen uiteraard! Daarnaast is Maia sinds kort dealer van Cruzbikes, ook voorwielaangedreven en ook die wilde ik weleens in het echt zien. Ik heb wel iets met voorwielaangedreven fietsen gezien de twee Flevoracers en Raptobike die ik heb gehad. En uiteraard zijn al mijn handbikes ook voorwielaandrijvers!

De fiets in kwestie
De volledige naam van de geadverteerde fiets is dus “Performer Conquer F-FWD” waarbij de “F” staat voor Folding en “FWD” voor Front Wheel Drive. Het is een aluminum low-racer (zo wordt hij genoemd online, in Nederland zouden we hem niet gelijk als low-racer bestempelen denk ik) met 451 wielen die in het midden gevouwen kan worden via een groot scharnier. Het zitje is daarbij eenvoudig afneembaar. Als je beide wielen er ook uithaalt blijft er een redelijk compact pakketje over dat je mee de trein in kan nemen of dat achterin de auto past 🙂 In de link vind je ook foto’s waar de fiets is opgeborgen in een koffer zodat deze mee kan in het vliegtuig! De fiets heeft verder een klapstuur (dat is nieuw voor mij) en is voorzien van Avid BB5 mechanische schijfremmen. De groep is deels Tiagra 2×10 waarbij de voorderailleur van Microshift is en de crank een no-name. De fiets staat op Duro Stinger bandjes.

Eerste indruk
Wat een klein fietsje!! Ik was bewust met de Shockproof naar Maia gereden omdat ik de Performer graag met de M5 wilde vergelijken. Het zijn immers best vergelijkbare fietsen en ik wilde de Performer graag beoordelen met een ritje op de Shockproof vers in mijn geheugen. Het eerste dat me dus opviel is dat de Performer een stuk korter én lager is dan de Shockproof. En ook een kilo of 3 lichter, de Performer weegt ná al mijn aanpassingen rijklaar nog geen 13,5 kg! Wat me ook opviel was dat het gewicht heel erg vooraan is geconcentreerd, logisch uiteraard maar wel weer even wennen bij het optillen van de fiets.

Het opstappen bij deze fiets gaat echt super eenvoudig vanwege het klapstuur. Dat heb ik nog nooit eerder gehad op een ligfiets en is hetgeen ik als meeste miste op de Raptobike. Op die fiets kwam ik slechts met veel moeite op- en afgestapt en voelde ik me mede daarom niet zo veilig. Maar dat is hier dus geen probleem 🙂 Helaas stond de fiets iets te lang afgesteld voor mij, we kregen hem niet korter. Ik denk dat neuspijp iets moet worden ingekort voor mijn lengte.

Testritje
Het eerste ritje verliep voorspoedig. Nou ja, buiten de fout in de route, Strava stuurde me weer eens een erf op… Door het natte wegdek was er bij het wegrijden soms wat sprake van wielspin. Dat herkende ik van de Raptobike maar kon ook te maken hebben met de bandjes. Door met beleid weg te rijden kun je daar prima mee leven. Verder vond ik de houding een beetje wennen, vergeleken met de Shockproof heeft de Performer een ENORM stuur! En de hoofsteun? Die is niet alleen lelijk maar ook, zoals verwacht, volkomen nutteloos. Het zitje is een stuk langer dan op de M5 en dat is te merken, de zit is daardoor echt wel comfortabeler.

Al met al was ik er best tevreden mee! Maar of de fiets nu heel/voldoende verschillend is van de Shockproof? Het weggedrag lijkt wat rustiger maar verder is de fiets toch best vergelijkbaar. Dus wat zou ik doen? Nou ja, het feit dat je deze post leest zegt al genoeg denk ik… Voor het geld kon ik de fiets niet laten staan en ik vind het ook weleens leuk om eens een echt nieuwe fiets te kopen (ook al is deze overjarig en waarschijnlijk uit 2016). Dus tijdens een kop koffie de koop beklonken en de fiets in de loop van de middag opgehaald!

Natuurlijk… eerst sleutelen…
De fiets was dan wel rijdbaar, hij was naar mijn mening nog niet geheel rijklaar. De remmen piepten, de versnellingen moesten worden afgesteld en het stuur en zitje stonden nog niet helemaal goed. En ik zou ik niet zijn, als ik ook niet gelijk een aantal dingen wilde wijzigen… In dit geval waren dat o.a. de banden en de groep:

Groep
De groep was nu een mix van Tiagra en andere onderdelen en ik wilde deze naar volledig Tiagra brengen. Daarbij wilde ik van de wide-ratio 11-32 cassette af die erop zat, ik hou niet zo van die grote stappen. En dus heb ik de fiets voorzien van een Tiagra 4703 crank (50-39-30) en een Ultegra 12-23 cassette die ik nog had liggen. De Microshift voorderailleur is daarbij ook vervangen door een Tiagra. Hiermee ben ik dus van 2×10 naar 3×10 gegaan met mooie kleine stapjes. En die Tiagra crank ziet er ook nog eens véél beter uit dan die enorme zilveren schijf!

Banden
Ondanks dat de fiets zelf kwalitatief goed in elkaar zit, had ik niet zoveel vertrouwen in de banden. Daarnaast heeft de Performer geen vering zoals de Shockproof (tóch nog een belangrijk verschil gevonden!) en zijn wat bredere banden dus ook goed voor het comfort. Vandaar dat ik de banden heb vervangen door ITS Microknobby banden. Dit zijn de voorlopers van de VeeTire Speedsters die ik op mijn Shockproof heb en die me daarop zo goed bevallen. In tegenstelling tot die Speedsters (de lastigst om te leggen banden ooit…) legden de Microknobby’s eenvoudig en soepel om en liepen ze mooi rond. En ze rijden heerlijk: snel en met veel grip! En ze staan ook nog eens cool 🙂

Ketting
De ketting loopt over twee kettingrollen. De grote heeft vertanding, zit op het frame bevestigd en is uit één stuk aluminium gefreesd. Via een RVS bracket zit de tweede pulley hier draaibaar aan bevestigd. Deze heeft alleen een rubber O-ring waar de ketting op loopt. In stilstand maakt dat wat herrie omdat de ketting steevast náást de O-ring loopt maar als je rijdt zoekt de ketting automatisch de O-ring op en is de aandrijflijn fluisterstil! Zeker nadat ik de twee totaal overbodige kettingbuizen verwijderd heb. Ik raak wel met mijn rechterbeen af en toe de grote kettingrol maar dat is niet echt hinderlijk en een stuk minder gevaarlijk dan bij de Raptobike (auw, dat deed zeer toen mij vel tussen de ketting en de rol klem zat!)

De kettingrollen zijn het enige zwakke punt qua kwaliteit van deze fiets. Iets dat ook online steeds terugkomt. De rollen zelf zijn prima maar de montage niet. Ze zijn zo gemonteerd dat de rollen aanlopen tegen de bracket en dat maakt herrie. Dat kon ik natuurlijk niet goed vinden! Voor de kleine rol heb ik voor de ene kant een vulbus gedraaid en aan de andere kant heb ik de buitenste ring van het lager een fractie afgedraaid. Daarmee loopt de rol nu helemaal vrij en geluidloos in het bracket. Bij de grote rol heb ik het doorgaande gat wat vergroot op de draaibank waarna ik met een aantal spacers de boel zo heb opgevuld en uitgelijnd dat ook deze nu strak, zonder speling en zonder geluid zijn werk doet. Job done!

Overig werk
Buiten deze wat grotere aanpassingen heb ik ook de volgende dingen gedaan voordat ik ging testrijden:

• De remmen piepten enorm. Deze heb ik voor het eerst afgesteld met dit remblokkenafsteldinges en dat ging echt FANTASTISCH! Remklauwbouten een beetje los, hulpstukje op de schijf doen en tussen de blokjes draaien, remhendel inknijpen en remklauw weer vastzetten. En voilà, geen gepiep meer en een goede remwerking!
• Het zitje heb ik een paar cm naar voren gezet door twee extra gaten te boren voor de voorste bevestiging. Hierdoor volgt het zitje de lijnen van net wat beter en het zit ook lekkerder. Het zitje heb ik voorzien van een rubberen protectie rand
• Alle kabels zijn op de juiste lengte gemaakt. Hierbij vind ik de voorderailleur nog steeds wat zwaar schakelen, daar ga ik nog naar kijken als ik de neuspijp ga inkorten
• Ik heb SPD pedalen gemonteerd, het testritje zónder SPD vond ik echt een ramp!
• Het stuur is “op zijn Raptobikes” naar voren gedraaid zodat je polsen onder een natuurlijke hoek op de handvatten liggen
• Ik heb een spiegel gemonteerd evenals twee lamphouders op de snelspanners van voor- en achterwiel

Na het tijdelijk monteren van de GPS houder van mijn Union, was de fiets klaar voor zijn eerste testrit.

Eerste “echte” ritje
De fiets had voor mij één groot nadeel: de kleur. Ik hou helemaal niet van zwarte fietsen! En ook velgstickers vind ik vreselijk, die verwijder ik meestal meteen. Maar op deze fiets heb ik ze laten zitten, ze breken een beetje het saaie zwart en samen met dat rood werkt het op de een of andere manier! Eigenlijk vind het nog niet eens zo heel lelijk…

De eerste rit was genieten! De fiets reed soepel en nagenoeg geluidloos. Hij remt goed en schakelt prima. De overbrengingen zijn voor mij perfect, voor normaal fietsen incl. de nodige viaducten etc., kan ik prima uit de voeten met het grote blad. En dan heb ik nog twee kleinere bladen in reserve voor eventueel serieuzer klimwerk. Ik ben heel benieuwd hoe de fiets me gaat bevallen op de langere termijn! En of deze inderdaad voldoende onderscheidend blijkt te zijn van de Shockproof…

Wel bleek inderdaad dat de neuspijp nog wat te lang is. Verder inschuiven kan niet meer, dus die zal ik er van de week eens uit moeten halen om wat in te korten. Ook moet ik nog iets verzinnen voor mijn bidon. De houder op de daarvoor voorziene plek aan het stoeltje is geen porem. Je kunt de fles dan onmogelijk al liggend pakken en terug stoppen. Waarschijnlijk ga ik op het stuur een houder maken. Ook moet ik de bout waarmee je de hoogte van het stuur afstelt beter vastzetten, de Loctite die ik erop gedaan had bleek niet echt te werken. Misschien kan ik hier met een contramoer werken. Wordt vervolgd dus!

EDIT 25-12-2020
Op eerste kerstdag heb ik de neuspijp ca. 3 cm ingekort. Hij kon inderdaad niet verder worden ingeschoven. Daardoor kon ik de fiets nu eindelijk goed op lengte zetten en dat hielp echt ENORM voor het fietsplezier! Hierdoor moest ik nog wel de kabel van de voorderailleur en de ketting wat inkorten.

Tijdens mijn Kerstritje heb ik ook nog wat gespeeld met de instelling van het stuur. Dat kan eigenlijk nèt niet genoeg verlengd worden (naar me toe) zodat mijn benen mijn vingers het af en toe raken tijdens het fietsen. Dat komt omdat ik het stuur heb ingesteld conform de “Raptobike configuratie” omdat daarbij je polsen onder een heel natuurlijke hoek op het stuur liggen. Later maar eens kijken hoe ik dat op kan lossen…

Ook met de afstelling van het zitje ben ik nog wat aan het spelen. Het ligt nu lekker maar wel zó laag dat ik de behoefte krijg aan een neksteun! Dat heb ik nog nooit gehad! Ook daar ga ik nog verder naar kijken.

En ik ga een set spatborden monteren. Mooi? Nee, zeker niet maar ik wil de fiets ook op nat wegdek kunnen gebruiken zonder helemaal onder de derrie te komen zitten. Dus dan maar spatborden in de winter. Ik heb een net setje gevonden speciaal voor smalle 451 wielen, dus misschien is het niet eens zo héél lelijk… Begin volgend jaar hoop ik ze te ontvangen.

Wordt wederom vervolgd dus!

EDIT 30-12-2020
Vlak voor het einde van het jaar heb ik de imitatie Ventisit zitmat vervangen door een échte Ventisit. Wat een verschil! De pasvorm is veel beter en volgt netjes de contouren van het zitje. Het echte Ventisit is ook veel steviger dan de Performer mat en dat vind ik persoonlijk erg prettig.

Ik had ook een Ventisit nekrol meebesteld en daarmee heb een neksteun gemaakt. Op de bovenstaande goed zichtbaar. Maar wat ik daar nu van moet denken… Tijdens mijn oudejaarsrit stond de steun iets te hoog en werden alle rimpels in het wegdek feilloos doorgegeven aan mijn hoofd hetgeen een nogal een onrustig rijgedrag opleverde. Na een kleine aanpassing bleek het bij mijn tweede rit al beter te gaan. Maar toch ben ik nog niet overtuigd. Op de Shockproof heb ik ook altijd zonder gereden en de zithoek op de Performer is maar iets vlakker dan op de Shockproof, ik schat ca. 30 graden. Dus ik ga het ook nog eens proberen zonder steun.

Wordt wéér vervolgd dus 😉