Vandaag heb ik voor het eerst de Harbourtour meegereden vanuit Rotterdam. Het idee hiervan is dat je gedurende de rit over een aantal, normaliter niet toegankelijke, haventerreinen mag rijden. Echt helemaal tussen de containers dus 😊 Dat leek me wel wat…

Dus heb ik me pas een week voor sluiting van de inschrijving geregistreerd voor de langste afstand, 135 km. Ik zat daardoor in de laatste “start-wave” van 8:50 uur. Er werd namelijk in groepjes van 40 rijders gestart om de 5 minuten vanwege de Corona. Doordat ik zo laat was, vroeg ik me bij de start al af of ik op tijd zou zijn voor de stops… Ik was namelijk met de trike en daarmee haal ik meestal niet veel meer dan 21-22 km/u gemiddeld op dit soort afstanden. We zouden het gaan zien…

Uiteraard moesten er ook vakjes gevuld worden… De originele route ging twee keer over Pernis, maar die “had ik al”. Daarom heb ik dat stukje overgeslagen en in plaats daarvan ben ik o.a. een aantal insteekhavens ingereden voor wat extra vakjes. Dat valt nog niet mee want ook hier geldt dat er vaak afgesloten terreinen zijn waar je niet op mag…

Ook op de Maasvlakte heb ik een aantal extra vakjes gevuld en het stuk bij Spijkenisse heb ik ook iets aangepast. Overigens allemaal zonder geweld te doen aan de totale lengte, die bleef 135 km.

Tijdens en na de start was het weer nog niet best. Het was niet koud maar het waaide erg hard en het miezerde een beetje. Verder waren de fietspaden nog erg nat waardoor ik al snel onder de derrie zat… lekker hoor die constante waterstraal in je nek! Al snel maar weer voor de beproefde oplossing gegaan: het plastic zakje in je nek 😂

Onderweg werd ik ingehaald door een handbiker! Hij reed de 100 km samen met zijn buddy op de racefiets. Ondanks dat zijn fiets elektrisch ondersteund was, heb ik daar toch best respect voor 💪 Hij ging er na ons praatje overigens als de brandweer vandoor, ik hield hem echt niet bij!

En dan waar het om ging bij de Harbourtour: het rijden over de diverse bedrijfsterreinen. Nou, dat viel me eerlijk gezegd wat tegen… We reden maar over twee terreinen waarvan slechts één containerterminal. En die bleek dan ook nog eens vol te staan met tankcontainers in plaats van de stapels bontgekleurde zeecontainers die ik om de een of andere reden in mijn hoofd had… Wat wel leuk was, was dat we ook dwars door een fabriekshal mochten rijden!

Langzaamaan kwam de Maasvlakte in zicht. Daar was ik nog nooit geweest en ik vond de weg er naartoe, langs het Oostvoornse meer, erg mooi. Ook op de Maasvlakte zelf en door duingebied de Slufter was het leuk fietsen. Overigens heb ik erg weinig recreatieve fietsers/e-bikers gezien vandaag, ik denk dat het voor velen van hen toch echt te hard waaide… En het industriegebied is misschien ook niet bij uitstek het gebied waar je op zondag met moeder de vrouw gaat fietsen…

Na de eerste stop, die ik met gemak gehaald heb, begon het landelijke deel van de rit door de diverse plaatsje in de Nissewaard. Het stuk tussen de Maasvlakte en Rockanje was echt bijzonder fraai! Mooie slingerende paden door uitlopers van de duinen. We lagen de paden bezaaid met afgewaaide takken, eikels, kastanjes en…. paardenpoep… Met recht landelijk dus! Eerlijk gezegd vond ik dit deel een stuk mooier/leuker dan het deel langs de industrie…

Na een fraai stuk over de dijk langs het Haringvliet kwam ik bij de tweede stop, bij een wielerbaan bij Spijkenisse. Deze was al nagenoeg geheel afgebroken toen ik aankwam… Gelukkig hadden ze wel een tafel met spullen voor “nakomertjes”. En ik was niet de enige! Een uurtje langer open zijn zou een betere keus zijn denk ik. Sowieso liggen de stops niet logisch, de laatste lag nog geen 15 km voor het einde van de rit!

Al met al heb ik een lekker ritje gereden en me best geamuseerd. En met mij zo’n 1.000 andere rijders, ik had niet door dat het er zoveel waren! Toch vind ik één keer deelnemen aan deze rit wel voldoende denk ik. Het eerste stuk leek wel heel erg op ons eigen industrieterrein bij Moerdijk…

Sowieso vraag ik me wederom af wat zo’n georganiseerde toertocht toevoegt voor mij. Ik rij altijd solo en het sociale aspect van een dergelijke tocht is niet echt aan mij besteed. Natuurlijk is het handig als je onderweg georganiseerde stops hebt waar je een natje en een droogje krijgt, maar die zijn dan wel vaak relatief duur betaald. Voor deze specifieke tocht zat de exclusiviteit natuurlijk in het rijden over de bedrijventerreinen maar als dat dan ook tegenvalt… Ik ga toch eens goed nadenken voordat ik me weer inschrijf voor een dergelijke rit.

Meer info en (veel meer) foto’s op Strava