
Vandaag stond de eerste rit van de NIJL op de planning. Gisteren was ik al in Nijmegen na een mooie rit om vervolgens bij Roef te blijven overnachten. En ik niet alleen, Ed, Marco en Raymond deden dat ook. Een gezellige boel dus!
Ontbijt
Met vers afgebakken broodjes en croissants een eitje (van kippen uit de familie) zorgde Roef prima voor zijn gasten! Iedereen liet het zich goed smaken en pakte een extra boterham, want vandaag moest er immers gefietst worden!

“Ha, dat is Erik van de lekke banden!”
Dat was de begroeting van Wilco toen rond negen uur de eerste andere deelnemers kwamen binnendruppelen. Ach, je kunt maar ergens bekend om zijn 😉 Het was hoe dan ook leuk om een aantal andere ligfietsers die ik tot dusver alleen van WhatsApp of naam kende, eens in het echt te zien! Met een opkomst van een man of 14 was het gezellig druk bij Roef en de koffie en taart ging er goed in.
En toen ineens gingen we vertrekken… Uiteraard was ik weer de laatste want ik moest mijn hele hebben en houden nog in de Mango zien te proppen, inclusief 4 oude F-lites die ik van Roef had meegekregen om te passen onder mijn fiets. Maar goed, we konden dus toch eindelijk vertrekken!

Bontgekleurd
Ik vind zo’n bontgekleurd stoet(je) velomobielen toch altijd een leuk gezicht! Het doet me denken aan de tijd dat ik toerritten reed en organiseerde voor klassieke Vespa scooters, die hebben ook vaak van die vrolijke kleuren.

De rit die Roef had uitgezet was erg mooi! Ik rij altijd graag langs het water en wat dat betreft heb ik mijn hart op kunnen halen vandaag! Mijn route voerde voor een groot deel over de Maasroute. Het tempo lag gelukkig niet zo hoog dus ik kon het prima bijhouden.

Onderzoek
Bij de lunch zat ik naast Peter, een fietsmaatje van Roef die de rit meereed op zijn racefiets. En dat bleek een vakgenoot te zijn, werkzaam bij Onderzoek en Statistiek van Gemeente Arnhem! Ik werk zelf namelijk als data analist bij Gemeente Oosterhout. En zo kwam het gesprek ineens op data analyse en databases…

De uitsmijter ging er goed in en volgens mij had het café onverwacht een goede dag. Na de lunch scheidden onze wegen: de groep ging verder voor de tweede helft van de rit, ikzelf boog af richting Moerdijk.

Mijn rit naar huis voerde veel langs het water met mooie uitzichten. De lucht hing vandaag vol condensstrepen, een mooi gezicht. Zeker ook in het licht van de ondergaande zon. Het was vandaag wel wat drukker op de weg, een stuk meer recreatieve fietsers, wielrenners en motorrijders dan gisteren.

Paarden
Onderweg ben ik ook twee keer paarden tegengekomen. De eerste keer fietste ik een paard tegemoet met twee meisjes van een jaar of 13 erbij, één erop en één ernaast. En dat paard vond mijn Mango maar niets. Ondanks dat ik de hele tijd tegen het dier sprak gooide het bijna de berijdster eraf… Pas nadat ze was afgestegen en ik uit mijn fiets overeind was gekomen, herkende het dier me blijkbaar als mens en kalmeerde het zodat ik er langs kon. De motorrijder die me tegemoet kwam had ik maar even geseind dat hij beter even kon wachten…

De tweede ontmoeting was met twee paarden die op een (snel?)fietspad liepen tussen Waalwijk en Raamsdonk. Deze naderde ik van achteren en op mijn waarschuwend gebel werd niet gereageerd. Al pratend en rustig ben ik voorbij gegaan maar ook deze paarden vonden dat niet leuk. Persoonlijk denk ik dat paarden niets te zoeken hebben op een dergelijk doorgaand en vrij druk fietspad. Niet alleen omdat ze kunnen schrikken maar ook vanwege de uitwerpselen… Overigens las ik ergens dat ze het (in ieder geval in mijn gemeente) verplicht willen gaan stellen dat ruiters, net als hondenbezitters, de poep van hun dieren moeten opruimen. Lijkt me wat lastig bij paarden maar dat het bespreekbaar wordt gemaakt vind ik wel positief.
Wat ik ook niet echt handig vond, was dat dit fietspad ook als losloopgebied voor honden was gemarkeerd… Desondanks heb ik genoten van dit mooie traject!

Zere voeten
Helaas brengt de wat hogere temperatuur voor mij ook weer het oude ongemak van de zere voeten terug… Tijdens de Elfstedentocht of het NAP brevet had ik daar helemaal geen last van maar vandaag (en gisteren) dus wel. Tegen het einde van de rit wist ik niet meer hoe ik mijn voeten moest houden en ’s avonds thuis kon ik er amper op lopen. Het lijkt wel alsof mijn halve voet één grote blaar is. En dat terwijl mijn schoenen goed passen en lekker zitten. Nu denk ik dat het feit dat de voetgaten nog dicht zaten ook niet hielp, de temperatuur kan best snel oplopen in het vooronder… Maar het is wel iets dat ik op moet lossen voordat ik mijn rondje Nederland ga fietsen.

Mijn nieuwe petje is wel een schot in de roos! Ik droeg nooit een pet, ik heb nu eenmaal geen “pettenhoofd” vind ik (en mijn echtgenote…) maar vandaag heb ik het toch geprobeerd. En wat heerlijk! Ik reed de gehele rit de zon tegemoet maar daar had ik echt helemaal geen last van. Dat is een blijvertje!
Al met al heb ik een heerlijk fietsweekend gehad! Ruim 250 km gefietst met fantastisch weer en in een mooie omgeving. Onderweg nog 108 vakjes gevuld en mijn cluster met 42 vergroot. Het wordt nu toch echt tijd om die ontbrekende vakjes in de Biesbosch dicht te kanoën…
BRAVO et Merci pour ce reportage c’est Super.
J-B en Leiba X-STREAM
LikeLike
Heb mee genoten van uw kleine reis met uw velomobile..heb nog maar heel kort plannen er zelf verscheidene te bouwen en rondritten gelijk deze geven me de juiste motivatie,bedankt!
LikeLike