Morgen is de eerste rit in 2019 van de NIJL, de Nijmeegse Liggers! De organisatie is in handen van Roef en ik wilde graag meerijden. Op weg naar Nijmegen kon ik ook nog mooi wat vakjes meepakken. En het beloofde ook nog eens fantastisch weer te worden, drie vliegen in één klap dus!
Half 4…
Omdat op en neer naar Nijmegen op zaterdag zou betekenen dat ik al rond half 4 ’s nachts zou moeten vertrekken, heb ik naar een andere oplossing gezocht… En gevonden!
Dus reed ik vanmiddag, vanuit mijn werk in Oosterhout, naar Nijmegen om daar vervolgens te blijven pitten bij Roef. Op zaterdag rij ik dan de NIJL rit mee tot aan de lunchstop en vanaf daar rij ik dan weer naar huis. Voor dat laatste heb ik gekozen omdat A: de rit toevallig aan de westkant van Nijmegen lag en B: ik op die manier nog een beetje op tijd thuis zou zijn. Zo gezegd, zo gedaan!
Dood paard
Dit was de eerste langere rit die ik reed op drie Marathon Plus banden. Na wéér een lekke band afgelopen week, was ik het beu en woensdag heb ik rondom de MP erop gelegd. Dan maar wat stugger en trager, over een paar maanden kijken we wel weer verder.
Deze banden ogen lekker dik onder de Mango, ze zijn ook 7 mm breder dan de Shredda’s en uiteraard ook wat groter qua diameter. Ze vullen de wielkasten mooi op! En ik heb nu dus rondom dezelfde de bandenmaat, dat scheelt weer twee extra reserve binnenbanden meenemen! Dat compenseert dan weer een beetje het extra gewicht van de MP versus de Shredda’s 😉 Dat is trouwens ca. 400 gram per band…
“Marathon Plus, die rijden toch als een dood paard en zijn super oncomfortabel?” Dat is wat ik overal las… Maar de praktijk is anders gelukkig 😊
Tot dusver bevallen ze prima! Ze zijn stil en comfortabel (voor 4,5, achter 5 bar). Ik heb ook het gevoel dat de rechtuit stabiliteit wat beter is. En echt traag zijn ze ook niet, ik reed er prompt mijn snelste gemiddelde tot dusver mee!
Goudvissenfoam
Toen de voorwielen eraf waren heb ik achter de remkabels wat “goudvissenfoam” geplakt. Ik had namelijk het idee dat de redelijk enorme en irritante herrie op klinkers kwam door de voorremkabels die tegen de wielkasten klepperden. En wat is “goudvissenfoam” dan precies? Nou dat is knaloranje schuim waar mijn echtgenote grote goudvis kostuums van heeft gemaakt voor de aankomende carnavalsoptocht 😀
En het werkt…. niet. De herrie is er nog steeds. Ik krijg steeds meer het idee dat het de topkap is die resoneert op de onderkuip bij bepaald wegdek. Binnenkort ga ik de topkap er toch afhalen, omdat ik het nodige wil doen in de fiets waar ik dan een stuk beter bij kan. Daarna wil ik hem met rubber ertussen opnieuw monteren. Eens kijken of dat helpt…
En verder rammelt er altijd wel iets in zo’n klankkast op wielen…
Vakjes
Rondom Dussen had ik nog wat vakjes liggen waar ik de vorige keer niet aan toe kwam. Vandaag heb ik deze alsnog gevuld. Uiteraard werd ik door Strava weer eens naar een “virtuele straat” gestuurd, dit keer in Babeloniënbroek. Hoe ik ook zocht, de straat was er echt niet! Dus dat werd om- en terugrijden… Al met al vandaag toch 55 nieuwe vakjes gereden en mijn cluster met 21 vergroot. Heel aardig resultaat dus 😊
Genieten!
De rit zelf was onvervalst genieten geblazen! Wat een heerlijk weer was het het! Uiteraard was ik weer te warm aangekleed… al snel heb ik mijn fietsjas verwisseld voor een t-shirt waarvan ik ook al snel baalde dat dat er geen met korte mouwen was. Ik vraag me wel af hoe warm zo’n kliko dan toch wel niet is in de zomer..
Het stuk westelijk van Dussen was weinig spannend maar het pad langs de Maas ten noorden van ‘s-Hertogenbosch was wel ontzettend mooi! Weinig verkeer, strak asfalt en prachtige uitzichten. Dat ga ik zeker nogeens rijden!
Ook het deel door de Gemeentebossen van Schaijk en Herperduin was erg fraai. Omdat het vrijdag was en nog niet in het seizoen, was het nog niet zo druk met de e-bike brigade en dat rijdt wel zo lekker!
Bij het oversteken van de Maas wachtte me nog een kadootje! Prachtig uitzicht en weerspiegeling van de bomen in het water! En ik was niet de enige die dat dacht, want er stonden meer mensen te fotograferen.
Daarna leek het wel alsof ik op een snelfietspad terecht was gekomen… Min of meer tot aan Roef brede asfaltpaden met weinig verkeerslichten, dat reed heerlijk! Dit deel was onderdeel van een alternatieve route die Roef had voorgesteld en ik weet nu dus waarom. Dank Roef! Later aan tafel werd er gesproken over de “Brabantse klinkers” en nu je het zegt, hier zijn vrijwel alle fietspaden geasfalteerd…
“Nog een kop Erik?”
Rond 18:15 uur was ik dan toch eindelijk bij Roef. Iets later dan gepland (story of my life…) maar ook weer niet zóveel later.
Na een bak soep (nou ja, eigenlijk drie…) met brood, heb ik nog een gezellige avond gehad met Roef, Marco, Ed en Raymond. Veel “generd” over vakjes, banden en Strava, heel herkenbaar voor fietsers onderling 😉
Ben benieuwd wat morgen brengt!
Erik fietst! 
De nieuwere M-plus zijn redelijk snel en redelijk soepel. De oudere versies kreeg je er zonder hulp van ‘bandenlichters’ of extra handen niet of nauwelijks op. Met deze Plusjes had je ook het gevoel dat je rond reed met een uitgegooid anker.
Ik rijd in de vm eigenlijk altijd met oordoppen in. Ik heb ooit flink last gehad van oorsuizen na een lange rit in de hard wind.
In de zomer is het uiteraard wel warm, maar dat is het op een open ligger ook. Ik ken zelfs rijders die ook in de zomer met de racekap rijden om minder last van de zon te hebben. Vergelijk het maar met een gesloten auto en een cabrio. Ik vind het feit dat je minder last hebt van direct zonlicht wel prettig in de vm. Je moet echter wel blijven rijden. Zodra je stil staat, wordt het erg warm.
LikeLike