Zo, na het eerste testritje van gisteren, was het vandaag tijd voor een “echte” rit. Met de trike naar Zeeland. Een ritje van ruim 100 km, lang genoeg dus om een goede eerste indruk te krijgen van de fiets. En dat is gelukt!

In het kort: DIT is hoe ik me destijds ligfietsen had voorgesteld! Na ruim 100 km rijden afstappen ZONDER het gevoel te hebben dat je die 100 km hebt gereden. En ook ZONDER enige vorm van irritaties of pijn. Dat heb ik zelfs op de M5 Shockproof niet. Daar krijg ik toch nog last van mijn knieën na een kilometer of 60-70. En ook heb ik op die fiets vaak nog last van kleine pijntjes in mijn rug en armen. Zo niet op de trike 🙂

Mijn bevindingen

• Het rijden op een trike is echt ontzettend leuk! Het is een heel andere ervaring dan op een gewone ligfiets!
• Bochten blijven een uitdaging. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik die snel en vloeiend kan nemen…
• De besturing is erg nerveus, althans zolang je trapt. Hou je je voeten stil dan gaat de fiets strak rechtdoor. Tenzij je het stuur loslaat, dan trekt hij een beetje naar links. Dat is overigens wel weer te corrigeren door je houding in de stoel aan te passen. Maar ik wil daar toch nog naar kijken.
• KMX heeft zijn roots in het het off-road gebruik en dat is goed te merken. Op een aantal gravel- en graspaden was dat goed te merken. Daarop kan de fiets prima uit de voeten, ook met een behoorlijke snelheid.
• De kettingbuizen maken nogal wat herrie bij het rijden. Daar ga ik zeker wat aan doen want het irriteert me mateloos. Deels kan ik het oplossen door de buizen beter vast te zetten, en deels door (een deel van) de buizen te verwijderen. Wordt vervolgd dus…
• De nieuwe zitting steun voldoet uitstekend. Het zitje zit er super stevig op vast, ik betrap me er zelfs op dat ik de zitting nu gebruik op de trike aan op te tillen…
• De 1×10 groep is prima gekozen voor de Nederlandse wegen. Met 42 tanden voor en 12×27 achter sluiten de meest gebruikte verzetten mooi aan maar heb je toch genoeg in reserve voor een stijl viaduct of iets dergelijks.
• Een trike past niet door schapenhekjes en sommige paaltjes vormen ook een behoorlijke hindernis… Gelukkig is de fiets niet al te zwaar.
• Het zilvergrijs van het frame begint steeds meer te wennen en vormt een goede combinatie met het zwart en RVS van de overige onderdelen.
• Ik had het idee dat automobilisten extra veel ruimte geven als ik op de trike fiets. Mijn vlag (nog niet binnen) heb ik niet gemist.

• De Nazca zitting is erg comfortabel en geeft voldoende support. Ik zie wel dat bij sterk meeleunen in de bochten de zitting een klein beetje aanloopt tegen de achterband. Waarschijnlijk niet alleen door flex in het zitje maar ook in het frame. Daar zal ik dus een paar afstandsringen onder moeten leggen.
• In iedere bocht hoor ik de schijfremmen aanlopen. Er zit ook erg veel flex in de voorwielophanging. Op zich geen probleem en waarschijnlijk zelfs wel positief bij ruw wegdek etc.. Ook na het wat ruimer stellen van de remblokken bleven ze aanlopen. Ik denk dat ik daar gewoon mee moet leren leven. De fiets remt overigens prima!
• Een bidonhouder op de neusbuis werkt prima. Ik had nu tijdelijk een houder met rubberen bandjes van de Decathlon gemonteerd en dat werkte prima. Ik kon rijdend de bidon pakken en terugdoen zonder problemen. Dus ik denk dat ik daar definitief een houder ga monteren (die ik misschien gelijk kan combineren met een extra ophangpunt voor de bovenste kettingbuis ;))
• Ik moet echt een betere oplossing vinden voor het meenemen van reservebanden, gereedschap, repen etc.. Het tasje dat ik nu tijdelijk op mijn achtervork had gemonteerd is EN te klein EN het bleef ook niet heel goed zitten.
• Wat zijn wegranden vaak slecht! Ik merk dat ik zo mogelijk meer richting het midden van de weg ga rijden om een hoop gehobbel te voorkomen.
• Voor vakantie trips, en ik zie mezelf daar deze fiets wel voor gebruiken, zal ik ook moeten gaan kijken naar een goed ophangpunt voor mijn Ortlieb tassen.

Ondanks het toch zeker sportieve uiterlijk van mijn trike, kreeg ik op deze eerste rit al gelijk de vraag: “Waarom rij jij op zo’n fiets, dat heb je toch helemaal niet nodig!”. Mijn antwoord: “Omdat het gewoon ontzettend leuk is!” werd overduidelijk niet gesnapt…

Kortom, ik heb een hele mooie rit gereden door plaatsjes die ik nog niet kende en over kleinere paadjes dan dat ik verwacht had.

Meer info en foto’s op Strava