Na mijn eerste indrukken ben ik uiteraard mijn nieuwe frame verder gaan uitmeten. En ja hoor, ook dit was niet geheel recht/100% symmetrisch. Ik begin bijna te denken dat het aan mij ligt…. maar dan kan natuurlijk niet 😉

Bij dit frame zat het probleem niet zozeer in het frame zelf maar eigenlijk alleen in de dropouts voor het achterwiel. Die zaten niet helemaal in de juiste lijn waardoor het frame in de lengterichting een afwijking had zoals te zien op de foto hieronder. De lijn van de laserwaterpas liep daardoor verre van recht door het frame… Dus daarom de dropout aan de niet-aangedreven kant net zolang uitgevijld richting de achterkant van het frame totdat de boel in de lengterichting wel in lijn stond.

Vervolgens bleek dat het frame ook nog een beetje scheefstand had ten opzichte van de MDF bodemplaat. Dit heb ik gecorrigeerd door de dropout aan de aangedreven kant wat uit te vijlen naar boven toe. Daarna was de stand van het frame ten opzichte van het achterwiel, alsmede het geheel ten opzichte van de grondplaat, helemaal goed 🙂

De volgende en laatste test was het monteren van de voorwielen om te zien of daar nog een probleem was. Bij frame nummer 2 (en ook 1…) zat daar een dermate grote afwijking dat dit resulteerde in dit derde frame. Gelukkig bleek dat hier niet het geval te zijn! Na het juist afstellen van de sporing bleek er slechts 1-2 mm verschil te zitten tussen links en rechts! Door onder het linker voorwiel een extra vulring te leggen is dat ook weer opgelost.

En daarmee heb ik nu vast de allerbest uitgelijnde KMX trike ter wereld!!

Daarna kon ik eindelijk weer aan het verder afbouwen gaan denken! Nadat ik de banden er weer had opgelegd, heb ik eerst de neuspijp gemonteerd. Dat is een heel ander model vanwege de andere soort buizen van het nieuwe frame. De aluminium buizen zijn namelijk niet gewoon vierkant qua doorsnede maar zijn aan de binnenzijde versterkt in de hoeken. Vandaar de afwijkende neuspijp. Daarnaast heeft deze neuspijp wel een derailleursteun omdat hier geen versie van is zonder. Nou ja, verwijderen kan altijd nog. En wie weet wil ik toch nog eens naar een dubbel of triple in de toekomst.

Toen kon ik eindelijk de trapas en de vintage Dura Ace crank die ik op Ebay had gekocht monteren. Erg fraai en het staat mooi bij het zilver van het frame. Daar begin ik trouwens al steeds meer aan te wennen. De kleur is wat saai misschien maar de lak zit er wel erg netjes op. De achterderailleur, ook een Dura Ace, zit er ook al op maar daar heb ik nog geen plaatje van…

Het passen van de zitting was de volgende stap. Zoals ik al eerder heb aangegeven, ben ik niet wild van de meegeleverde KMX stoel. Deze is zwaar (bijna 3 kg), erg lomp uitgevoerd en ik vind hem ook gewoon niet mooi. Dus lang gezocht naar een alternatief. Daarbij heb ik onder andere de schaal van mijn M5 Shockproof gepast. Deze zeer slanke schaal stond echt prachtig en sportief maar werd me toch afgeraden vanwege het ontbreken van zijdelingse steun… We willen natuurlijk straks niet uit de stoel kukelen tijdens het snellere bochtenwerk 😀

Dus heb ik besloten om voor een medium Nazca Comfort zitschaal te gaan. Deze vond ik, toen ik in 2017 voor mijn eerste ligfiets ging kijken, erg lekker zitten en deze biedt voldoende zijdelingse support. Hij loopt ook een beetje op bij je billen zodat je er echt IN zit in plaats van meer er OP zoals bij de M5. Uiteraard heb ik ook bij deze schaal een Ventisit mat gekocht. En bijkomend voordeel dat het geheel ruim 1 kilo lichter is dan de KMX zitting!

Op de vergelijkingsfoto wordt de schaal nog op zijn plek gehouden met wat blokjes hout om de ruwe positie en hoek te bepalen. Dus moest er als eerste een steun worden gemaakt voor de onderzijde van de schaal. Ik had twee steunen mee besteld bij Nazca en één daarvan heb ik gebruikt voor de onderkant. Uit een staaf aluminium heb ik twee pasbussen gedraaid en het past nu prima op het frame. Daarna heb ik de steun zo recht mogelijk op de zitting bevestigd, dat viel nog niet mee want aan de zitting is geen rechte lijn te ontdekken ter referentie… Ook de bovenste steun heb ik intussen aan de schaal bevestigd en uitgelijnd.

En dat is waar ik nu zo’n beetje ben. De spullen om de achterste stoelbevestiging te maken zijn intussen onderweg alsook nieuwe rem- en schakelkabels. Ik heb besloten de zwart/grijze Jagwire kabels die ik al had te bewaren voor een ander project en te gaan voor gekleurde kabels om het frame zo een beetje op te fleuren.

EDIT 13-4-2018
De onderdelen voor de achterste stoelsteunen waren binnen, dus ik ben gelijk aan de gang gegaan! Met twee kogelgewrichten, een draadeind en een aluminium buisje om dat te verbergen, twee steunen gemaakt en gemonteerd.

Ziet er prima uit! Bij het passen bleek dat er wel wat flex in de zitschaal zit bij het in de bochten leunen. Dat komt waarschijnlijk door de kogelgewrichten die net wat meer beweging bieden dan een vaste verbinding. De flex is zeker niet overmatig (ben er gerust op dat er niet superveel kracht hierdoor verloren gaat) maar hierdoor kwamen wel mogelijk de moeren van de kogelgewrichten tegen de band. Dat moet ik dus nog aanpassen want dat kunnen we niet hebben uiteraard.

Dus de achterste stoelbevestiging, shifter en kabels zijn eigenlijk het enige dat nog gedaan moet worden voordat ik kan rijden… Kan niet wachten!