Het was prachtig weer vandaag. En dat dachten meer mensen want het was loeidruk bij de Ronde van Arnhem! De rit was dan ook geheel volgeboekt! Dat was te zien aan de drukte bij de parkeerplaats bij het Gelredome en ook bij de start bij Mantel. Er bleken ruim 4.500 deelnemers te zijn…

Later bleek echter dat bij de retro rit waar ikzelf aan meedeed, nog voldoende vrije plaatsen waren… Maar ja, wie wil er nu rijden op dat oud ijzer 😉 Ik denk dat er een maximaal een stuk of 40 deelnemers waren voor de retro rit. Daar waren wel enkele fraaie exemplaren bij, zowel qua fiets als qua outfit!

De bedoeling was om veel te stoppen en foto’s te maken, ik kom tenslotte niet iedere dag op de mooie Veluwe. Het liep echter anders en ik heb geen enkele Veluwe foto gemaakt… We werden namelijk als Classics allemaal tegelijk weg gestart en al snel kwam ik in een groepje terecht dat een lekker tempo reed. En dat is dan toch ook wel weer eens leuk voor iemand als ik die veelal solo rijdt 🙂 Na de stop werd het groepje nog kleiner en ben ik samen opgereden met twee jonge meiden. Dat ging lekker, onze tempo’s lagen mooi synchroon. Hopelijk hebben ze zich niet teveel gestoord aan die gekke ouwe vent in zijn bananen shirt 😉

Onderweg nog een aantal bijzondere dingen gezien zoals Schotse Hooglanders en “wilde” pony’s”, een motor die voor onze ogen uit de bocht vloog (gelukkig geen gewonden) en iemand die met 50 km/u met een grote knal lek reed (ook gelukkig geen valpartij).

Het was op sommige punten wel erg druk en helaas ben ik meermaals gesneden door pelotons die wel heel graag heel hard willen rijden waar het eigenlijk niet kan. En dan zijn er uiteraard nog de “haantjes” die vooral willen laten zien hoe snel ze kunnen rijden… Op een rit als deze vind ik dat niet echt passen eerlijk gezegd.

En dan uiteraard één van de dingen die de Veluwe echt uniek maakt in Nederland: er is daadwerkelijk hoogteverschil! Klimmen dus! Niet alleen de tijdrit op de Posbank was pittig (ik was nummer 26 van 40 binnen de retro groep), een aantal andere hellingen vond ik eigenlijk nog erger. Dan merk je wel dat ik toch nog wel het nodige gewicht meezeul (en dan bedoel ik niet mijn fiets…) Het relatief zware verzet van een fiets uit de jaren 80 helpt dan ook niet… Toch ben ik ze allemaal rijdend bovengekomen en dat kan lang niet iedereen zeggen 🙂 Ook mensen met super lichte carbon of aluminium fietsen met een veel lichter verzet hoorde ik zwoegen en hijgen… En ik heb er ook genoeg zien afstappen. De afdalingen daarna maken veel goed, met dik 50 naar beneden suizen geeft toch steeds weer een kick!

Al met al een erg leuke dag gehad door de mooie omgeving, het fantastische weer, de goede organisatie en niet in het minst door de gezelligheid van mijn fietsmaatjes van vandaag: Loes en Suus. Thx dames!

Meer info en foto’s op Strava