Vandaag een ijskoude rit gereden… De Primavera Ride van NL tourrides. Nou daar was weinig lente aan… (“primavera” betekent lente…). Een paar graden onder het vriespunt met een snijdende ijskoude oostenwind kracht 5/6. Gevoelstemperatuur ca. -15 graden. En dat heb ik gemerkt… Dit was de koudste rit die ik gereden heb tot dusver! Gelukkig was ik goed voorbereid met twee paar sokken en overschoenen, twee broeken, drie shirts, jas, twee paar handschoenen en een bivakmuts onder mijn helm 🙂
Ik had me ingeschreven voor de 100 km. Vanuit de organisatie werd al aangeraden om zo mogelijk een kortere route te kiezen vanwege het extreme weer. Uiteraard was ik dat niet van plan. Maar na 30 km tegen de keiharde wind in te beuken dacht ik daar toch anders over… Daar heb ik echt weinig lol aan beleefd. Te meer ook dat dit stuk lang niet zo fraai als het tweede stuk. Wat ik wederom merkte is dat een ligfiets, althans met mij erop, zeker niet sneller is dan een racefiets. Ik ben echt door tientallen mensen op een racefiets ingehaald! Op de terugweg, wind in de rug, ben ik geen een keer ingehaald…
Bij het keerpunt heb ik dus toch besloten om voor de 70 km te gaan. En met mij veel anderen had ik het idee. Het tweede deel met wind mee was dan wel weer erg lekker 🙂 Bergaf op de Amerongse Berg (richting Overberg) een nieuw snelheidsrecord gehaald, ruim 55 km/u. Dat is op de Shockproof met zijn 20 inch wieltjes echt hard… Ik voel me dan toch echt niet veilig. Als ik nu een ligfiets zou moeten kopen zou ik toch echt gaan voor een 2 x 26 inch versie (een Shockproof 559, een Seiran of een Raptobik midracer) voor meer stabiliteit. Het gaf wel een enorme adrenaline kick! En het was de eerste keer dat ik op een paar kilometer mijn kleinste tot het grootste verzet heb gebruikt!
Als drankje deze keer Davitamon sportdrank geprobeerd (aanbieding van het Kruidvat). Ronduit smerig, veel en veel te zoet. Echt de smerigste die ik tot dusver geproefd heb. De Maxim sportdrank die ik onderweg kreeg was niet veel beter trouwens. Waarom zijn al die drankjes toch zo mierzoet? De Maxim reep was wel lekker.
Op de weg naar huis de Shockproof vervoerd OP de Panda MET stoeltje. Op de heenweg had ik de stoel eraf gehaald vanwege de windgevoeligheid. Maar het weer monteren ter plekke was echt een rotklusje (door de erg korte boutjes). Dus daarom laten zitten op de terugweg. En daar had ik met rijden dus weinig last van. Al zal het zeker wat meer benzine kosten. De trike past ook op het dak heb ik al geprobeerd 🙂
Al met al heb ik wel een leuke rit gehad maar met een graad of 15 meer en minder wind was het vast een groter succes geweest…
Erik fietst! 