Na een weekje zonder fietsen vanwege Kerst etc. vandaag op de valreep toch nog mijn “wekelijkse quotum” gehaald voor de eerste week van 2018 😊. Maar niet zonder tegenslagen…
Het begon bij het wegrijden al toen ik tot twee keer toe mijn gereedschap tevoorschijn moest toveren om mijn achterwiel beter vast te zetten. Die naaf blijft een probleem om goed vast te zetten zonder de schroefdraad van de super zeldzame 13/32 inch moeren te vernaggelen. Sowieso zou ik deze naaf niet opnieuw kopen, een gewone single speed naaf werkt beter.
Daarna via de molens van Kinderdijk gereden. Blijft mooi en zo dichtbij ook! In Kinderdijk schoot mijn telefoon uit mijn hand bij het nemen van een foto… met een barst en een scheur tot gevolg 🙁
Gedurende de rit kreeg ik steeds meer last van mijn linkerknie, vreemd want mijn zwakke knie is mijn rechter… Thuis maar gelijk ingesmeerd met spierbalsem. De komende tijd maar goed in de gaten houden.
Tot slot ben ik vlak voor het einde van mijn rit onderuit gegaan. Languit in de blubber gevallen. Lekker hoor…
En ik heb tot dusver zelden mijn benen zo gevoeld als deze rit. Misschien een beetje teveel hooi op mijn vork na de Kerstvakantie.
Pluspunten waren er ook: dit was één van de allermooiste ritten die ik tot dusver in NL heb gereden 😍. En dat ondanks het sombere weer (bewolkt, graad of 3). Het stuk naar Kinderdijk en vooral het stuk van Schoonhoven naar Sliedrecht was enorm pittoresk. Mooie smalle weggetjes, de ene prachtige monumentale boerderij na de andere en dat kilometers lang. Ik ga deze rit zeker nog eens rijden. En dan op mijn gemak met een langere stop in Kinderdijk en Schoonhoven.
Vandaag als drankje Aquarius Orange geprobeerd. Weinig bijzonders, lang niet zo lekker als de andere smaken van Aquarius.
Erik fietst! 